ارزیابی مزرعه‌ای واکنش فامیل‌های نیمه خواهری چغندرقند به بیماری سفیدک سطحی

در این تحقیق، واکنش 138 ژنوتیپ چغندرقند شامل 127 فامیل نیمه خواهری (HSF) و 11 جمعیت والدینی آن‌ها به همراه دو شاهد مقاوم و حساس نسبت به بیماری سفیدک سطحی ناشی از قارچ  Weltzien Vanha)) Erysiphe betaeدر شرایط مزرعه در ایستگاه تحقیقات چغندرقند مهندس مطهری کرج در سال 1392تعیین شد. بر پایۀ روند شدت آلودگی در30 مرداد، شمار 22 ژنوتیپ به‌عنوان ژنوتیپ‌های مقاوم (با شدت آلودگی کمتر از 5/2) شناسایی شدند. در این میان، فامیل‌های HSF-850، HSF-848 و HSF-853به ترتیب با شدت آلودگی 1، 2/1 و 3/1 به‌عنوان مقاوم‌ترین فامیل‌ها بودند. تجزیۀ رگرسیون نشان داد، با افزایش شدت بیماری، عملکرد شکر سفید و عیار قند کاهش می‌یابد. با انجام تجزیۀ خوشه‌ای، جمعیت‌های والدینی اولیه و فامیل‌های به‌دست‌آمده به 7 گروه تقسیم شدند. در این میان، اغلب ژنوتیپ‌های متحمل/مقاوم در گروه 5 قرار گرفتند که می‌توان از آن‌ها برای انتقال مقاومت بهره گرفت. در گروه 2،  ژنوتیپ‌های HSF-584، HSF-582، HSF-557، HSF-551، HSF-866، HSF-844، HSF-670، HSF-556، HSF-628، HSF–610، HSF-564، HSF-685،HSF–619، HSF–664و HSF-558قرار داشتند که وضعیت بسیار مطلوب از نظر عملکرد ریشه، عملکرد شکر سفید، درصد قند قابل استحصال و عیار قند داشتند. لذا می‌توان از این فامیل‌ها به‌عنوان والد گرده‌افشان برای تهیۀ رقم‌های هیبرید (دورگ) استفاده کرد یا در چرخۀ بعدی گزینش، از آن‌ها فامیل‌های نیمه خواهری یا تمام خواهری جدید تهیه کرد.